Ne saltanatlar yaşadı;
Nice gönüllerde hüküm sürdü�
Lale devriydi geldi geçti�
Parçalandı bölündü,
Kıymet bilmez ellerde�

Ne ihanetler gördü,
Ne yokluklar çekti�
Bitti derken küllerinden yeşerdi,
Işık oldu mavi mavi,
Umut oldu yüreklerde�

Düze çıktım derken,
İçten vurdu hainler yine,
Astılar, kestiler
Gencecik fidanlarımı�
Açmasını beklemeden,
Kırmızı karanfillerimin�

Kan ağlattılar içten içe�
Ne terörler esti,
Ne ihanetler, vurgunlar!
İsyanlar, ihtilallar�
Prangalar zincirler,
Türlü türlü işkenceler�
Kapkaranlık zindanlar hücreler,
Daha neler neler�

Muhtaç bırakıldı namerde;
Gözünü kör ettiler,
Göremesin diye�
Elini dilini bağladılar;
Kalkmasın elleri,
Söylemesin dilleri diye�

Avuttular yıllarca,
Pembeye boyadılar,
Kara yalanları�
Kara çarşaflara bürüdüler,
En güzel duyguları�

Başaramadılar işte!
Güçleri yetmedi içimde,
Yeşeren duyguları öldürmeye!
Sevdim inadına yeniden yine�
Kırdım umutsuzluk zincirlerini,
Hiçe saydım yüreği kara,
Gönül gözü ama hainleri...

Duysunlar, bilsinler ki;
Yenilmez, bitmez,
Yansa da küle dönmez,
Susturmaya güçleri yetmez,
Aşk için çarpan yürekleri�

GÜLŞEN KARADAĞ
16.05.2010