Mevla’nın ihsanı bu aciz kalem,
Seni yazıp şeref bulsun efendim.
Bir de benden duysun methini alem
Yarına yadigar kalsın efendim.

Lügatımda bir münasip sözüm yok
Mübarek izine benzer izim yok
Huzuruna çıkmak için yüzüm yok,
İmanım vesilem olsun efendim.

Yolun mükemmeldir yollar içinde,
Rabbim seni seçmiş kullar içinde
Açılmış binlerce güller içinde
Bir tane açılan gülsün efendim

Ezelde yazılan mübarek adın,
Asırdan asıra dildedir yadın
Sen olmadan sonu gelmez feryadın
Gel ki gönlüm huzur dolsun efendim

Kılavuz olmadan yola gidilmez,
Yükünü almadan kervan yedilmez,
Balın tadı sırdır tarif edilmez
Sen ballardan özge balsın efendim.

Görmeden sevmişim tende can gibi
Sevgim derinleşti bir umman gibi
Düşte görsem bir nefeslik an gibi
Vuslat mahşere mi kalsın efendim

Selman’ın olayım hep seni soran,
Üvesy’in olayım dar gelsin Karan,
Kırk yıldır göğsümde çırpınıp duran
Bu yürek sevince dalsın efendim

Tüm ağaçlar kalem olup dizilse
Denizler mürekkep dolup yazılsa
Tükenirdi bulutlar da süzülse,
Sen bir anlatılmaz halsin efendim.

Sen ki bütün alemlere rahmetsin,
Rauf,Rahim Muhammedsin Ahmetsin,
Garip Hakkı’yı da Rabbim affetsin
Sen bizlere kanat kolsun efendim.