Anneme ...

çok kötü bir rüya gördüm anne
ellerime mor’u bulaşmış
ayaklarımda taşınmaz bir ağırlık ile başım dertte
konuşamıyorum ,duymuyorsun sesimi duyuramıyorum işte

üşüyorum anne
dualarının örttüğü üstüm açıkta kalmış
belli belirsiz taşlar dizilmiş yatağıma
yastığıma siyah bir kumaştan kılıf yapılmış
katransı bir dünya ruhumda mekik dokuyor anne

peki o okşadığın saçlarıma ne olmuş öyle
bakamıyorum aynaya
küslük geziniyor damarlarımda
ben böyle değildim bilirsin anne
gözlerime sarı yapraklarla güz mevsimi adımlarını atmış
son başlamış galiba anne


toprak kokusu geliyor burnuma
gökyüzü hep karanlıkta kalmış baksana
genzime acı bir nefes bulaşıyor
tenimde soğuk rüzgarlar cirit atıyor anne
ve ben göz kapaklarıma yeniliyorum galiba

derken ;
bir ses nefesime can bulaştırıyor
çok şükür dedim içimden çok şükür anne

kâbus kitabım açılmış önüme,
aldım,okudum ve gidiyorum işte

hiç uyanamayacağım bir gerçekle yüzleştim gece
ve ben kazandım anne
küçük bir sıyrık ve bir kaç yaşam teri düştü alnımdan odama
o kadar

hep daha kötüsünü düşünüp yaşamayı sevdirdin
hep yarınlardan umudu kesmeyip büyümeyi öğrettin
çok teşekkür ederim

en acısı ölüm
ve o da bir gün kapıma gelecek biliyorum
yaşarken ölmek benim işim değil annem

ha bu arada rüyanın sonunda bir el tuttu elimi
sadece gözlerini hatırlıyorum :)

iyi ki özüm gibi nefes alıyorum
seni çok seviyorum annem

11/05/2010
11;00
eMİNE