Gülen gözlerinden neşe saçarak,
Yıkık duvarlarımı onaran sendin.
Mavi bir yaşama kapı açarak,
Ruhuma şefkat kanatlarını serdin.
Sığınağım oldun çarçabuk,
Karşılarken demet demet gül derdin;
Bir elmanın iki yarısı olduk.
‘Hoş geldin’ derken dünyalar verdin;
Hoş bulduk, sevda nakışlım, hoş bulduk.

Seninle gönül şamdanına mumlar yaktık,
Acılarımızı bir balona bağlayıp uçurduk.
Gecikmiş bir edayla, gürleyip aktık;
En güzel yılları, yaşamadan kaçırdık.
Özlemin sarı sularında sararıp solduk;
Kör talihe, mutluluk iksirini içirdik.
Somurtkan takvimleri birlikte yolduk,
Gönül köprülerinden aşkı geçirdik;
Hoş bulduk, yürek yakışlım, hoş bulduk.

Gözlerinde sevincin nazlı yakamozları,
Bu aşığa can vermek için mi yaratılmış?
Gamzelerin bir ömrün neşe kozları,
Alevli saçlarında güneş mi taratılmış?
Kirpiklerinde simlerin altın tozları,
Yüreğin sabır tülbentleriyle arıtılmış.
Çile çarklarında öğütülen kulduk,
Döktük acıları, aşk ile dolduk;
Hoş bulduk, maviş bakışlım, hoş bulduk.

10.05.2010