gözümden süzelesi yaşlarla kalbime akıttım sevdamı,
kahrolası feleğe, el kaldırıp şerefine ve şerefsizliğine içiyoruz,
seni, o sırma saçlarını ve senle olan günleri çok özledim,




sensizken hayat bana zindan gibi bakıyor,
ellerim parmaklıklara sarılıymış gibi her gece sana ağlıyorum,
yoksun biliyorum, artık görmiyeceğim o karası gözlerini,
senden arda kalan tek bir şey kaldı, sensizlikle dolu bom boş bir dünya,



ben seni, yokluğunda bırakmadım,
ben seni, sen bıraktın diye bırakmadım,
ben hala o bıraktığın yerde, sende kaldım,
dondurdum dünyayı uyanmak istemedim bu kabustan,
sen yıktın ne varsa kalbimde, söküp attın bir kirli mendil gibi




her gece göz yaşlarım ıslattı başımı koyduğum yastığı,
her köşede senin hayalin, her yerde senin kokn varmış gibi,
konuşuyorum, yanlızlıkla, sen gibi, sensizlik gibi,



tek bir umudum kalmıştı sana dair;
senle var olmak, senle yaşamadım hayatı yaşamak,
sen, sen varya, öle bir şey yaptın ki,
Nee yaşayacak bir hayal nede senli bir dünya bıraktın,
sen benim dünya mı başıma yıktın....



samet KAROĞLU