2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
991
Okunma
felaket adım adım kapıma kadar geldi
basiretim bağlandı, kaçmayı bilemedim.
karabasanlar gibi çöktü de üzerime
silkinip, Allah diye, açmayı bilemedim.
renkler, sesler karıştı derya damlada saklı
bu hayat hengamesi umduğumdan çok farklı
kırık kanatla çıktım kim verdiyse bu aklı
yere çakıldım birden, uçmayı bilemedim.
bu da geçer dediler, sadece ömrüm geçti
dostlar şarap yerine kızıl kanımı içti
yine de yüze gelip demedim niye seçti
belaya gel eyledim, göçmeyi bilemedim.
taş bilip bedenimi sabrımı sınadılar
bazen yüzüme gülüp çoğu kez kınadılar
hayat çelik-çomakmış sonunda anladılar
hasat zamanı kaçtı, biçmeyi bilemedim.
Çanakkale 05/05/2010
5.0
100% (2)
Cevap Yaz