Şimdi kapı çalar.
İki polis içeriye dalar.
Sakla beni anne.
Sorgusuz sualsiz.
Şimdi polisler ellerime kelepçeyi takar.
Bakkal, kasap, manav.
Komşular pencereden bakar.
Ellerim kelepçeli.
Yanımda polisler.
Gözlerimden yaşlar akar.
Hiç acımadan.
Aldırmadan.
Götürürler.
Utanıyorum anne.
Hem de çok utanıyorum.
Ve de korkuyorum.
Ne olur.
Ne olur sen yalvar.

Duvarlara asmışlar boy boy katilin eşkalini.
Bana benziyor kara kaşları, kara gözleri.
Saçı kel, boyu kısa, ince belli.
Sakla beni anne.
Götürecekler Ali’ni.
Koyacaklar mahpusa.
Bu iş belli.

Şimdi nasıl inandıracağım hakimi.
Şimdi nasıl inandıracağım suçsuz halimi.
Boşu boşuna gireceğim mahpusa.
Adalet karşısında susa susa.
Kalacağım karanlıklarda.
Yaşayacağım tek başıma.
Bir köşede pusa pusa.
Bilmem ki kaç yıl acaba.

Güveniyorum yüce adalete.
İnsan hakları var.
Var anayasa.