1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1680
Okunma
yine başbaşayım,
yalnızlığımla,ürkek adımlarla
ve boş kaldırımları ezdiğim cefamı çeken ayaklarımla
terk edilmiş değilim ama terk edilmiş duygusu içinde
bir avuç mutlululuğu arıyorum kendi içimde
ne olacak diyorum sonum, sorumluluğum ve yalnızlığım
kabalığın içinde karanlık gece mavisi oluşum
ay karanlık,
ne olur dön gel artık
fazla bir sey istemiyorum,
biraz sevgi birazda mutluluk
yine başbaşayım
yalnızlığımla, sigaranın dumanı, bir kadeh rakıyla
ne cigerlerimin yanışına ne de sabah başımın ağrımasına
üzülmüyorum.kızmıyorum hiç bişeye
dünyaya gelişime kızar gibi
yalnızlık zor iş kalabalık ortasında bir başına olmak
bekliyorum mutlu ve umutlu günlerimi
karanlık gece mavisi
mavileri sevdiğim gibi....
13/1/2007
Cevap Yaz