YİRMİ ÜÇ NİSAN

Koca çınar sararırken hayatına küşmüştü.
Kaderinde dalgalar , sam boynunu bükmüştü.
Dostu yoktu çevresinde, kurtlar- kuşlar ürkmüştü.
Vahşetti yaşananlar Önder öne düşmüştü.

Yirmi üç Nisanda dallar gök yüzüne ulaştı.
Zalim düşman karşısında gücü görünce şaştı.

’Egemenlik milletindir’ Ulus’a meclis gerek.
Devlet işi görülsün dedi Atam gülerek.
Bu meclise mangal gibi kor kor yürekler gerek.
Kavga değil iş yapsın hem tebessüm ederek.

Yirmi üç nisanda bülbül güllere hep ses verdi.
Güllerden hep bir ağızdan kutlu marşım yükseldi.

Çocuklar umuttur dedi, gelecektir biline.
Dünya yüzünden savaşlar, çekişmeler siline.
Çoluk çocuk sevgi ile hep el ele verile.
Yaşanmalı hür vatanda özgürlük- dostluk ile.

Yirmi üç nisanda yürek ahenk ile atmalı.
Hak, adalet ve hürriyet oluk oluk akmalı.

Bütün dünya çocukları bir araya toplansın.
Güçlü olsun yürekleri hep sırt sırta yaslansın.
Yer yüzünde dostluk- sevgi her dem kol kanat salsın.
Egemenlik bahçesinde her yürek deva bulsun.

Yirmi üç nisanda eller dostlukla kenetlensin.
Özgürlükle yürüsün hep, ilimle şereflensin.

Kelimeler nota nota şarkı olsun tınlasın.
Dostlarımın kulakları bu bayramda çınlasın.
Şehitlerimin Ruhundan rahmet eksik olmasın.
Vatanımın gökleri de Al Bayraksız kalmasın.

Yirmi Üç Nisanda açsın tüm çiçekler rengarenk.
Kötü sözler son bulsun dillere gelsin ahenk.


Emine Balı Oğuz