Bu gidişin dönüşü yok sevgilim.
Bu gidiş kaçınılmaz,
Bu gidiş ölüm be sevgilim;
İnce ince damar damar bir ölüm.

Severek gidiyorum sevdiğim,
Sitemim yok dünyaya;
Çünkü seni lütfetmişti bana...

Bedenimi cami avlusunda gece vakti yıkayın.
Bol bol su dökün üstüme;
Hissettiğim son serinliktir belki de...

Musalla taşım yüksek olsun sevgilim,
Biliyorsun hep aşağıdaydım hayatta.
Aldığım yazmayı takarsın yasımda,
Saç telini görmesinler; mabedimi terketme anında.

Tabutumun üstünde bayrağım olsun,
Değmesin ona namert eli,
Dostlarım taşısın cansız bedenimi...

Arkamdan gözyaşı dökmesin anam,
Döküpte ruhumu incitmesin;
İncitmesin ki arkama bakmadan gidebileyim.

Mezarımın üstüne papatya atın.
Hemen yanı başımda koca bir ağaç olsun;
Kuşlar ötsün üzerimde;
Sırdaşım, dostum olsunlar bu ebedi yolculuğumda...

Toprağımdan bir avuç al sevgilim;
Bil ki o toprak benim.
Bakıp bakıp ağlama, acıma bana;
Sadece ibret al ve ihanet etme bana...

Gidiyorum sevgilim;
Sahte bir aydınlıktan, ufak bir tebessümle...
Gidiyorum sevgilim;
Yüzümde gereksiz bilgilerin derin çizgileri...
Gidiyorum sevgilim;
Aşkımı sahile, merhametimi insanlara bırakıp;
İçimi çekerekten göz kırpıyorum gerçek hayata.
ELVEDA...

MEHMET YILMAZ