Affet beni...
yoksa ruhsuz bedenle gelirim sana
öl de ölürüm
yoksa zaten ölüyüm...,

aşktı! bakış yanılsamasında gizliydi
yoksa o kadar da korkunç değildi!
kelimler yetersizdi
çünkü sen vardın mısralarda...kokun harflerde

biraz dalmışım
yokluğundayım
anlasana
sensizlik mezarlık mıdır?
cevap versene...

artık bir hatıra saklamaya hazırım
hani kelimeler de akıp giderken avuçlarımdan
kaldırım taşlarından fırlayan o hüzzam şarkıyı da eklersem
Ooo... artık! içimde ki aşkı hiç kimse bilemez.

aşk bile en çok edaydı. Yanılmadım! Sadece yazdım...
artık harflerin ne önemi var ki; gözlerin yüreğimdeyken.
her şeyim sen olmuşken, nedenini sormaya gerek var mı?
aşktı işte! Edaydı... Sadece edaydı!..



biraz dalmışım
yokluğundayım
anlıyorum
sensizlik mezar
yaşıyorum
cevap veriyorum;
ruhsuz sandığım bedeninde
bedenimde ruh gibisin
ince bir çizgiymiş oysaki seni farketmek
kanımda dolaşan canlı hücrem
sen ince çizgim
ruhsuz bildiğim
cana can veren ruhumsun
cevap veriyorum;
aşktı
mutluluktu
ruhsuz değil,
yaşamdı
yaşam bir sendeydi
yanılmadım sadece yazdım...