Yalnızlığımı alıyorum ellerime
Hiçte eksilmiyor gözyaşlarım bugünde
Ağladıkça kiğnim azalıyor
Öfkem bir köşede dinlenmeye çekiliyor

Sözlerinle inciltirken
Yüreğim genede affetmeye yöneliyor
Belki masum değilim
Ama bu kadarınıda haketmedim
Her akşam sözlerinle kırılıyorum
Aslında kendimden çok
Sana acıyorum

Bu günde kırıldım
Gene ağlatmayı başardın
Bana bu kadarı ar geliyor
Sözlerindeki hiçbiri değilim
Kırılgan yüreğimle kırılıyorum

Unutma olur mu?
Belki beni duyma şansın olur
Gene ardımdan kırıcı sözlerini haykırırsın
Sende belki kırılıpta ağlarsın
O anlarını görürsem
Seni affetmeyi başarırım

ÖZLEM GÖÇ ÇılgınŞair