Her geceye senli rüyalarla daldığımı,
Ve her sabah senin umuduna uyandığımı,
Sen nereden bileceksin?

Güneş diye lütfettiğin, geceni aydınlatan,
Kollarında en derin aşk masalını anlatan,
Ben güneş değil, yalnız gözlerinde parlayanım.
Işığın gözündeki nur olduğunu,
Nereden bileceksin?

Ayaklarımın, bıraktığın izlerden yürüdüğünü.
Bütün bakışlarımı yollarının bürüdüğünü.
Ve sensiz geçen her günün boğazıma attığı kördüğümü…
Nereden bileceksin?

Kaçıyor muyum sence ?
Gidiyor muyum ?
Aynada gözlerine hiç mi bakmadın ?
Görmedin mi içlerindeki müebbeti.
Ve dahası sevgilim, ‘sen hiç sen olmadın ki’ bilesin
Senden gitmek mümkün değil !
Bunu nereden bileceksin?

Olmasan da yanımda ömrümce yaşanacağını,
Taş dediğin şu kalbimde taşınacağını,
Hayâlin kollarımda yaşlanacağımı,
Sen nereden bileceksin?

Yoruldun mu, kalmadı mı takatin ?
Atıp beni gönlünden hissetmezsen firkatim,
Bilmezsin ki serimde yarenliğin kadim,
Hasretinle yandığımı sevgilim,
Nereden bileceksin?

Suç benim, hata benim; hepsi benim bilesin.
Varsa derdin kederin, bana gelsin elemin.
Gonca gülüm, anlamısın çilemin.
Nazarında olduğunu bu canın,
Sen nereden bileceksin?

İnan bana hiç sorun değil sevgilim !
Sen ne kadar çağlarsan,
Ben o kadar enginim !
Seninle dalgalanıp durulan aşk-ı derya gibiyim.
Sana susadığımı,
Söyle nereden bileceksin?

Sıktığım avucumda gülüm, senin dikenlerin var.
Kızıl goncaya özenmiş, durmaz akan kanım var.
Çiçek dediğin zaman gülden ötesi mi var?
Gül dediğin zaman senden öte yar mı var?
Sana kanadığımı,
Sen nereden bileceksin sevgilim…


________________________________________________Yağmurun izi