Mevcudu yok saymak, gelenek olmuş
Yalan, dolan, riya, işimiz bizim.
Yardımlaşma ruhu; insanlık, ölmüş
İçimize benzer, dışımız bizim.

Murdarı çengele, asıyor kasap
Kasaya, keseye, bağlıdır asap
Kulun; işi, gücü, gündelik hesap
Bu gidişle gülmez, başımız bizim.

Çalıp çırpmak; meslek, öyle ya emek(!)
Maharet sayılır, kul hakkı yemek
Suç olmuş hırsıza, hırsızsın demek
Dünyada bulunmaz, eşimiz bizim.

Politik referans, öndedir şimdi
Alın tersiz kazanç, zindedir şimdi
Torpilli besiler, indedir şimdi
Güçsüze geçiyor, dişimiz bizim.

İhaleler dersen, fesat peşinde
Epeyce yol aldık, rüşvet işinde
Genci, ihtiyarı, çeçin başında
Bir türlü uslanmaz, yaşımız bizim.

İşsizlik diz boyu, çoğaldı fakir
Zenginler başköşe, yoksullar hakir
Her şey tepe taklak, kalmadı bakir
Kireçlere döndü, taşımız bizim.

İçki, kumar, zina, rağbete bindi
Ar, hayâ, yüzsüzlük, en dibe indi
Yolsuzluk namına, ne varsa yendi
Zehir, zıkkım oldu, aşımız bizim.

Necati’m saymaya, dilim yetmiyor
Ne kadar söylesem, sözler bitmiyor
Yapma, etme desem, çare etmiyor
Cehenneme döndü, kışımız bizim,
Ele güne yıkık, kaşımız bizim.

Necati Ocakcı

Not: Bu serzenişi ben 50 yıldır yapıyorum.