Anlamlarını Kuşan Gözlerine


çıkardın çıkardın çıkardın
tüm yaşamını yüreğinin cebinden
yenildik dediğinin farkında olmadan şehre indi yalnızlığın
uzaklığı aramıza farklılaşmamız koydu
bir başka yabancıydık yabancılığımıza
kan kusardı bulutlar hani
üşürdük güya camlarda aksimize ağlardık
sızlardık
tükürürdük yağışlı suratlarımıza
sağ kalmanın kurak rahatlığa bakardık
sanki boyumuz yeniden uzardı her yerimiz her şeyimiz
piçleşirdi tüm arzular
kendimizi bilmezdik başkasını
başkasının bir başkalaşmasını
başkalaşmaya başkalaşırdık
şarkılı halimizi sevmezdik
bakımsızlaşırdık

şairlik yok saydığım şaşkınlık
özlemsen sen iki kelimelik oratoryo
ben hah kendimi yok saydığım o ılık matem
o iki damla hıçkırık
iç kırıklığı
demeye dilimin varmadığı
sonsuz ayrılık…

noktalarım yok kaygılandığım süreçsizlik
virgülüm kuş sürülerinin toplu ölümü
saklamam ünlemlerimi
çok yazmakla yakalanacak sandığım
çatal yürek sanığım tek sanığım
sonsuz ayrılık….





şu yüzünü aç da görelim
anlamlarını kuşan gözlerine
kirpiklerin aşağılıklaşsın
ezilsin bakışlarının anlamının yanında
anlamlarını kuşan gözlerine
dünyamıza yabancı isteklerle dur şurda
bak dalgalar köpükleşti
serin çivit şafakların en sahtekarlığı
bu yabancılıkların ötelenmesi
o son şarkısızlığımıza
sonsuz ayrılık…

manifestomuz yalnızlığın biçimsiz tüm biçimleri
kenar semtleri sevmek ara bir sokakta bir bakımsızlıkla
sevişmek isteği biçimsizlikti hatırladın mı
anımsadın mı yağmur duvar diplerine değerken
nasıl da düşünmüştük deliliğimizi deliliklerimizi
ağlayışlarımız ağaçlaşmıştı
sekişleri maviye çalmaya özentili bir gri
o psişik
birlikte ama mutlaka
bulutların şarkısızlığımıza panzehir saçışlılığıyla
sevişirken ölmek isteğimiz
sonsuz ayrılık….


Kağan İşçen


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.