5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1307
Okunma
Yağmur yağarken çocukluğumda,
Sığınıp bir ağacın altına;
Doya doya seyrederdim ,
Toprakla buluşmasını.
Öyle severdim ki
Yaprakların hışırdamasını.
Bir taraftan üşür,
Bir taraftan ıslanırdım.
Huzur doluydu yüreğim,
Her şeyden tad alırdım.
Kucağını açmış
Beklerdi toprak.
Yağmur zaten ona hasret.
Bir sarılma, bir sarılma ki
Sormayın.
Şimdi yok bunlar.
Otobüs, okul, ekmek, aş...
Değerini bil çocukluğunun arkadaş.
Yağmurun altına gir de
Islan keyfince.
Büyüyüp aşık olmayı bekleme...
5.0
100% (2)