Hesaplaşma var her bir dizede.. Kendiyle, hayatıyla, yüreğiyle, yaşanmışlıklarla.. Ne güzeldir karşıdakinden evel kendiyle yüzleşebilmek, kendini eleştirebilmek, sorgulayabilmek, bilmek görmek hata/günah/kirlerini.. Kim sütten çıkmış ak kaşık ki zaten bu dünyada?! Korkmadan, sığınmadan yalanlara, kendini kandırmadan, kendince kendini aklamak için bir kılıf bulmadan diyebilmek, kendine itiraf edebilmek ne büyük erdemdir. İşte bunu yapamaz insan denilen çoğunlukla.. Karşısındakinden önce kendine riyakardır aslında.. Bir de sığınır doğruluk, dürüstlük fetvası ardına:))
Ve sonrasında, bazen de çok bunaldığında, kızdığında, öfkelendiğinde, isyan dehlizine düştüğünde yürek, şöyle en okkalısından tüm yaşanmışlıklara/yaşatanlara tüm hayata ve hayatın içindekilere (afedersiniz) küfür göndermek rahatlatır ruhu:)) Birşeyi değiştirmese de...!
Çok lezzetliydi 'Şiir'iniz.. Büyük keyif alarak okudum.. Fonda seçilen resim de muhteşem, bütünleşmiş dizelerle çok beğendim. Demeden geçemeyeceğim:))
Saygı ve sevgilerimle..

sera. tarafından 4/9/2010 12:59:07 PM zamanında düzenlenmiştir.