Demek ki gidiyorsun öylemi
Git, ne fark eder ki uzayıp kısalırsa mesafelerin
Ben seni hiç bana gelişinle sevmedim ki gidişine yanayım
Sen yoktun ki yanımda şafakların kızıllığı yerleşmişken gözbebeklerime

Gecelerin örtüsüne büründüğümde, ürperen tenimde olmadı hiç taptığım o ellerin
Yalnız üşüdüm, yalnız ısındım ben hep, yüzüme hiç değmedi ki sıcaklığı nefesinin



Yakamozlar, binlerce aşka bölünüyor bak lacivert derinliklerde
Her bir parçası yüzlerce sen yada senli hayallere daldığım
Nasıl yalnız olabilirm ki ey gözünün karasına taptığım
Görmüyormusun ben ne kalabalığım?

Gece sesleri canhıraş yankılanmasaydı taş duvarlarımda
Belki Issız kalır, korkardım
Ateş böcekleri semah etmeseydi her gece bu aşka
Avunamazdım, ağlardım
Benden gerçekten gidebilseydin anlardım

Susardım, bilmezdin ama sessiz çığlıklarımla patlardım
Görmezdin yangın yeri yüreğimi ama ben alev alev yanardım


Gidiyorum deyişin bile aslında ne anlamsız
Ben senin yokluğunu sevdim belki bilemezsin ki
Yani aşkın en aşk hali ile sevdim seni belki /İmkansız
Belki de ruhun bu nedenle ürkek ruhuma eş

Bu yüzden şimdi gitme kal diye yalvarmak manâsız


Bakarsan yalnızlığıma gidişinle/gidişinle büyümez yalnızlığım
Sen zaten hiç bende olmadın ki, olamazdın ki demem kaçıncı
Hadi yolun açık olsun git, istediğin yere git hadi, aklın bende kalmasın
Yüreğini gasp ettim ben, sen farkında bile değilsin işte gafil! istesen de alamazsın
Git gidebilirsen şimdi hadi, gidebildiğin kadar uzağa git hatta

Güle güle kalbimde ki yabancı

Meral Adak