Aşk Senleymiş, Sendeymiş…

Bazen o kadar çok özlüyorum ki seni.
Hele de sevda adına yüreğime aldıklarım,
Beni hayal kırıklığına uğratınca.
Ne güzelmiş senle geçen yıllar.
Aşk senleymiş, sendeymiş…
Senin sözlerinde, gözlerinde, yüreğindeymiş.

Hiçbir şey demeden sarılırdık hatırlar mısın,
Kaybolurduk birbirimizin kollarında.
Sen saçlarımı koklardın, bense boynunu.
Nasıl özlerdim yokluğunda kokunu.
“Yıldızlar uçuşuyor gözlerinde” derdin bana.
Aşktı her bir yıldızın adı.
Senin aşkındı.

Senin de gözlerin parlardı beni görünce.
Kalbinin atışında aşkı, huzuru bulurdum.
Nasıl da paylaşırdık hayatı tüm güzelliğiyle.
Çantalarımızı alır,
O diyar senin bu diyar benim gezerdik.
Foça, Dikili, Bodrum, Marmaris gibi sahil kasabaları,
Hatta Kapadokya bile şahit oldu aşkımıza.

Sırf senle yolculuk yapabilmek,
Senle daha fazla zaman geçirmek için,
Afyona, Ankara’ya gelirdim.
El ele, başım omzunda,
Kokun kokumda, nefesin nefesimde sürerdi yolculuğumuz.

Nerde kaldığımız hiç fark etmezdi,
Kumsalda bile sabahlamıştık, nöbetleşe uyuyarak.
Gözümü açtığımda sevgiyle bana bakan gözünü görmüş,
Nasıl da mutlu olmuş, gururlanmıştım.
Seviyor seviliyordum…

Beraber hazırlardık sabah kahvaltılarını,
Akşam yemeklerini de…
Sohbetlerimize kahkahalarımız eşlik ederdi.
Sevdamız eşliğinde kaldırırdık kadehlerimizi.
Gözlerin gözlerimde öperdin avuçlarımın içini.

Yakamozları izlerdik sarmaş dolaş.
Kollarınla ısıtırdın beni titrediğimde.
Başımı omzuna dayamak,
Sıcaklığını hissetmek ne büyük mutluluktu.
Üstüme titrer, can özüm derdin.
Hele o dolu dolu,
Sana mecburum kadınım, demen,
Beni benden alırdı…

Seni bulmak, sana âşık olmak için gelmiştim sanki dünyaya.
Hayatımın anlamı olmuştun
Yaşama sevincim, huzurum, mutluluğumdun.
Sen yanımdayken gücüme güç katılırdı.
Vız gelirdi her şey.
Yüreğim aşkınla doluydu,
Yüzümde tebessümler eksik olmazdı.
İçimin huzuru vururdu yüzüme.
Güzelleşirdim aşkınla…

Doyamazdım sana bakmaya, dokunmaya.
Yanımda bile hasretimdin.
Sevdam, bitanem, ela gözlümdün.
Sana sarılıp uyumak
Nefesini nefesimde hissetmek,
Öpmek seni doyasıya,
Kaybolmak kollarında,
Bazen nefessiz kalmak mutluluktan,
Ne güzeldi…

Hatırlar mısın bir gün,
Hırçın bir dalga beni yanından ayırıp sürüklemişti de,
Beni dalgalardan almaya nasıl uğraşmış,
Nasıl korkmuştun beni kaybedeceksin, diye.
Nasıl sarılmış bırakmamış,
Kulağıma “Seni kaybedemem” diye fısıldamıştın dakikalarca.

Bir gün olsun sesini yükseltip, üzmedin beni.
Sevgini, saygını hissettim hep.
Değer verdin, özel hissettirdin kendimi.
İnsan olduğumu, kadın olduğumu hissettim.

Öyle bir aşk verdin,
Öylesine mutlu ettin ki beni…
Senden kopalı üç yıl olduğu halde hala aklımda,
O günler ve sen…
Anılarımız, yaşadıklarımız, sevdamız,
Hala en değerli hazinem benim.

Sağ ol ela gözlüm,
Bana aşkı öğrettiğin için.
Hala sevgiyle, özlemle andığım o günler için.
Ve sana söz veriyorum ela gözlüm.
Son nefesime kadar benimle yaşayacaksın.

Elbet hayatımda başkaları olacak,
Belki içlerinden biri yerini bile alabilecek ama sen,
Aşk adıyla ve aşkın tadıyla hep anılacak,
Hep yüreğimin bir köşesinde benimle kalacak,
Torunlarıma anlatacağım aşk olarak kalacaksın.

İyi ki tanıdım seni,
Âşık oldum, sevdalandım sana.
Yüreğim hep senin yanında olacak,
Mutluluğun için dua edecek.

Bakmaya doyamadığım ela gözlerin,
Hiç aşksız kalmasın…



21.03.2010

Belgin Yazar