*Diriliş

Hayatı gördüm bugün, pürtleyen yapraklarda!
Zannımca usul, usul çiçekler açıyordu...
Nefes alıyordu hep, buharlı topraklar da,
Arzın dirilişini, gözlerim seçiyordu...

Mis gibi kokuyordu, o eski kuru dallar.
Ne renkler türüyordu, pembe, yeşil ve allar...
Sanki tüm tozlarını, süpürüyordu yeller,
Kuşlarsa her makamdan şarkılar geçiyordu...

Papatyalar kar gibi, hepsi sağda, soldalar.
Uğur böcekleriyle dolmuş bütün duldalar,
Oynuyor kırlangıçlar, vals yapıyor beldeler,
Gam, kasavet ve keder, son sürat kaçıyordu...

Yeni doğmuş minicik, kuzularla oğlaklar,
Asumanı kaplamış, hoş kokulu leylâklar.
Cami kubbelerine yuva kurmuş leylekler,
Hayata dönen dünya, göklere uçuyordu...

İnsanlar bu hayattan, bilmem başka ne bekler?
Çiçekleri öpüyor, rengârenk kelebekler...
Gökkuşağında ne var, her yerde aynı renkler,
Dirilip gelen bahar, hep umut saçıyordu...

Antalya-2010/3

Halil Şakir Taşçıoğlu