Ya,gitmeli bu küfürbaz akşamların tenhalarından
Ya, gömülmeli bir begonvilin türkü kokan toprağına…
Ya da …
Avaz olup, dudaklarına yemin verdirmeli
Sır olmalı bir veda sözünün dudak aralığına…


Sus diyor, masallarımın sarhoş sokağı sus diyor…
Üç vakte kadar, melekler karanfil kokularıyla geçecekler kirpiklerinden
Ağzında şeytan taşıyan bir kadını taşlayacak bu kentin yıldızları
Gözlerine bir tutam mavi getirecek o çok sevdiğin martılar
Cümlelerin pişmanlığını atacak dilinden
Gülümseyeceksin bir çocuğun uyku öncesi masal tadında

Sonra bir cennet düşleyeceksin unuttuğun yaşının sızısında
Ve…
Bir ülke yaratacaksın, ıslığı bile yasak olan türkülerin nakaratında…
Budala bir gülüşle kuş sürülerine karışıp
Başak sarısı umutlar doğuracaksın , ellerinde köy ekmeği kokusuyla…




Ya gitmeli bu avuçlarımı terleten yokluğundan
Ya, bırakmalı kalbimin pasını bir bulutun aymazlığına…
Ya da…
Sensizliğin coğrafyasını silmeli yüzümün haritasından
Us olmalı bir kum saatinin ayrılık tozunda

Git diyor, ezberimin can çekişen alfabesi, git diyor
Üç vakte kadar, şiirler hicrana kesecek yas yağacak imgelerinden
Köşesinde şair uyutan kaldırımları yıkayacak bu kentin bulutları
Saçlarına bir efsun dolusu ak düşürecek o hüzzam şarkıları
İçinin ağrısını alacak incitmeden
Anlayacaksın, bir yusufçuğun isyanını, hazan öncesi baharlardayken


Sonra bir göçmenlik saracaksın hatırladığın yaşının miladına
Ve
Bir Polyanna yaratacaksın,gözlerini cennet bilen çocukluğum ölürken
Eskiyen bir resimle geçmişe gömülüp
Sararmış bir deniz kenarında, bu aşk hikayesiyle kefenlenirken…




Şimdi gidiyorum…
Ne martılar ağlasın ardımdan
Ne de deniz yas tutsun


Söyleyin…
Bir aşk ,kaç yakamoz boyudur suların çığlığında