akşamına geç kalmış sabaha imkansız bir gece,
dilde isyana bulanmış anlamsız bin hece,
gözlerim düşman bakıyor artık uykulara sinsice,
yastığımın altına birikmiş yalnızlığı hissedince...

o koskoca kahkahalarını istemedim hayat senden,
tatlı bir gülüşünle yetinmesini de bilirdim ben,
ama...
yaşamın adı vardı farkı yoktu bir nefesten,
bir tebessüm uğruna geçtiğim ölümlerden...

ne seninle oldu aşk ne de sensiz,
ruhum bedenime yasaklı beden ise kimsesiz,
saatim sensizliğe saplanmış günler geçiyor sebepsiz,
yokluğuna ağladı bu gözler vuslat kaldı çaresiz...

şahit tutmam artık dilimi yüreğime,
eğer çok severse anlatsın gözlerime,
ya aşikar olur yada yok olur gider içimde,
manasız bir anlam pusu kurarsa birgün suretime,
adı ölümdür ve hayat bitmiştir kader çizgisinde...

sen ismini satırlarımda sakladığım sevdam,
sen sonucu müebbet idam olan en koyu davam,
sen resmine bakarken gözlerimi utandıran,
ben ise bir şiirle her şeyi anlatan o yalnız şair adam...

aldırma sen yüzüme yakışmayan zamansız tebessüme,
yapay mutluluklarla yalanlar söylüyorum kendime,
eğer bir sebep soruyorsan bu derbeder halime,
aynada gördüğün suret cevabın olsun kendine...!
(asi_geco)