Müzik sesi kulağımda çalınıyor ne zamandır

‘’bir şarkı söyle diyorsun bana’’

Dinliyorum,
Sessizce fırtınaların kopuşunu
Yürek yakan çığlıkları rüzgârların
Gamsız kayalıklara çarpıp çarpıp geri dönüyor

Elimi boşlukta bırakan bir gülü sevmişim
Anlıyorum ki çokta öykünmüşüm insanlığa
Yapraklarına tutulup
Savrulmuşum uzaklarına insanlığın
O her neredeyse sessizce kurulmuş
Ne kadar uzağa gitmişim farkında olmaksızın
Çöle bağdaş kurmuş serapmışım meğerse

‘’bir şarkı söyle diyorsun bana’’

Keyifli değilim ne zamandır
Islık bile çalamıyorum
Fısıldayamıyorum bile
Sessizce yağmurların yağışını seyrediyorum

Gel
Cam buğulu olsun, kalpleri kolayca çizebilelim
Ellerimizi tutuşturup yıldızları sayalım
Ne kadar yükseğe ulaşırsa ulaşsın hayallerimiz
Kayalım aşağı yıldızlardan tekrar
Fal açarız belki
Düşkünler evindekileri sevindirmek için
Çocukları göndeririz yanlarına
Hani
Hayal kurup ta birlikte izlesek olmaz mı?

Kumrular sevişirse, kırlangıçların yanmadığı yerlerde
Dile gelirse aydınların hüznü, yüzlerinin düşmediği anlarda
Kırılırsa camların laneti, kahramanlık öykülerinde
Yakılırsa ateşi insanlığın, ilk zaman çağların ki gibi
Dönüşünü bekliyorum uygarlığın

Müzik sesi kulağımda çalınıyor ne zamandır
Yürek yakan çığlıklarıyla rüzgârların eşliğinde,

Bağdaş kurduğum yerde
Söylüyorum şarkılarımı