3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
933
Okunma
Şehir eksik kalır
Bir kadın düşünce suya
Gece yavaş yavaş kararır
Bütün gözler açılınca uykuya
Yağmur usulca düşer toprağa
Gökyüzü eğilip fısıldar kulağa
Rüzgâr ne anlatır kurumuş dala
Bir kadın düşüp kalınca suya
Sabah eteklerini uzatınca dağlara
Dağlar, yıkılır kalır, dalıp uzaklara
Ağır uykusundan uyanır gibidir ova
Bir damla gözyaşı düşünce kuyuya
İnce uzun parmakları değince kadının
Kanar şehir, karanlığa yayılır
Kahve telvesi gibidir zaman
Aşk bütün kulaklara dağılır.
Sızlar kaldırımların yanık bağrı
Sağırdır duymaz kulak çağrıyı
Hangi kalp taşır ki bu ağrıyı
Bir kadın düşüp unutulmuşsa suda.
M.S./2010
KAHRAMANMARAŞ
Cevap Yaz