Hayallerin can çekişmeye
Başladığı zamana denk gelir
Gitme fikrinin
Yeniden can bulması.

Biter film,
Söner ışıklar,
Dağılır kalabalıklar…
Hoş bir veda nağmesidir
Bir ölünün ardı sıra konuşulanlar…

Ya da belki de
Çürümüş bir ruhun
Son cinayet itirafıdır duyulanlar:

İçindeki cesetlere dokunamamanın
Anlamsızlığında çatlayan
Ve bütün damarlardan ansızın akan
Saf bir kırmızıdır geriye kalan,
Aynı zamanda
Geride kalan insancıklara bulaşan…

Oysaki ruh;
Anlamsız bir zamanda
Beyaz bir ışığa kapılabilir;
Belki de
Yarım kalmış şiirler geride bırakılabilir;
Ya da kim bilir
Herkes bir tan vaktinde
“Neden acaba” diye düşünebilir…

Merak ediyorum şimdi;
Kimler üzülecek
Eğer ölürsem
Bitirmeden yirmi ikimi…

…Kan kaybediyor ruhum,
…Ve ben ölüyorum…

Çevremde oynayan
Sitemkâr yüzler arasında
Arıyorum cenazemi,
Bulamıyorum…

Oysa ben sadece,
Yaşadığımı bilmek istiyorum…


Pelin...
Mart/2010