Kırık Aynalar

Bu yalnızlık savaşını vermeye hazır değildim...
Bir oda dolusu kırık ayna, her yere dağıldı..
Benimse toplamaya gücüm yok..
Bırakıyorum,dağınık kalsın..yüreğim gibi.

Dört bir duvara sensizliğin aksi vuruyor..
Canımı yakacak kadar derin bakıyorsun elime aldığım resminden..
Benim sana özlemle baktığım gibi bakıyorsun...


Şimdi diyorum,...yanımda olsaydın,
Saçlarımı okşasaydın...
Sevdiğini itiraf etseydin bir kez daha.......
Ben, büyümeyen bir çocuk gibi
Nazlı nazlı gönderseydim gülümsememi
Senin gözbebeklerine....
Bu yalnızlık asileştirdi beni...
Hırçınlığım kirpiklerimden damlıyor..inan
Vurgun yedim
.
Aşkımızı bir başına yaşamak kolaymı sanıyorsun...
Sen sadece
Kırık aynalarımdan yüzlerce kez gülümsüyorsun...
Birde seviniyorsun biliyorum...solmayan sevdamız adına..
Oysa
Benim hiç dinmeyen fırtınalarım var..
Gecede
Kendine bir yer bulamayan üzgün ruhum var..
Dertliyim..
Deliyim...
Beni avutmayan, yarım kalan söylenmemiş sözlerim var..
Özlemini anlatmaya yetersiz kelimelerim var.
Kilitlendi, hem ruhum,hem kalbim.
Gelmeni bekleyecek şansım olsaydı..
Bir kayada bekleseydim seni,denizden dönmeni bekler gibi..
Penceremde bekleseydim eve gelmeni bekler gibi..
Hiç unutmadan
Bir yemin gibi dudağımdaki adını.
Zaman ilaç olmuyor...zamana yürüyorum..
Hayır..
Hazır değildim bu yalnızlık savaşını vermeye..
Canımı yakıyor kırık aynalar......................Necla Argüz
.13.03.2010