Meçhule değildi giden gemi dönerken şerefle döndü
deryalar taşarken yüreklerde
akan göz yaşı
sel oldu bırak aksın umuttur
vatan için aktı silme


ufuklarda umut hilâlle bütünleşen ruh
Belleklerden silinmeyen Allah sesi
hıçkıran nameler bıraktı
Sızlatmıştı umumi efkâr hazanları yaşattı
gururumdu inleyen nameler
hatıratlarda şimdi yaşat ecdat yadigârını
düşman postalına sürme


gencecik fidanlar boyun eğdi hakkın huzurunda
imtihan verirken verdikleri candı
yakışmaz sana varisim
bu güzel ülkeyi üç buçuk
menfaate sergileyip dillendirme


Tınaz tepede şarapneller beyin parçalarken
kulaklarda hâlen izleri canlı
arşa çıkıyordu gülle sesleri şecere Osmanlı
gök yere insede dönülmezdi çıkılan seferden
imanın hakkı siper et göğsünü asla geri dönme


ecdatın izleri halâ dipdiri dururken cephelerde
Ayak oyunlarına kanma
başın yastık tanımasada yolundan git
bir garip yolcu desinler
toprak vatan olmazsa iman olmaz
kıblegâhın hürriyetle kaim dır
düşman ayağına postunu serme


vatan kanla alınır onu koru namusun gibi hak bil
çağdaş maskesiyle
yolundan sapma
iki elim yakanda mahşeri sızlatırım
batarsan güneş ol doğuşun şanlı
beni duy hey batılı batı’da arayan taklitçi sersem
arkanda ilelebet batmayacak olan
bu şanlı ecdatın sana emanet ettiği
gemiyi delme


bu gün on sekiz mart tarihin dönüm noktası
bir milletin mührünün kanla tescil edildiği gün
bir devin batığından yeniden diriliş
İzmihlâl den dönüş yolun aydınlık vatanını kutsa
değerlerini tanı emanetini koru
gerekirse canını ver
esaret yaşayanlardan ders al
hürriyetinden taviz verme.


2010-03-18