1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
924
Okunma
Tortusuna el sallarken gecenin
Duman dumandı göğsü, bitimsiz
Çığlıklara boğulduğunda bir cenin
Ağladı; yer, gök, kaldığından yetimsiz!.
Rüzgarlar geçmiş elemlerin şarkısını çığırdı
Tükendi bulutlar eski ayrılıklar kahrıyla
Sonsuzluğun mâtemi sevincinden ağırdı
Yığıldı mutluluk âniden yere acıyla!.
Yoksul duyguların dilenci zamanı
Savrulan yapraklara ağıtlar yazdı
En son terk etmeye hazırlanan limanı
Bir hasret nasıl budanır anlatamazdı
Bir sarı sevdâydı boşluğu buran
Vîran, harap bir bakışta anlamsız
Boşaltınca, aşk zembereğini, kuran
Yıkıldı dirençliler, çöktü zamansız!.
Sonra yeniden dirildi erken ölenler
Yeniden hayat buldu aşkla, küsenler hayata!.
Canlarını zamana lime lime bölenler
Dövündü: yaptıklarından büyük hatâ
5.0
100% (1)
Cevap Yaz