48
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1900
Okunma

---------------------------Bunu yazmama sebep " Şuarâ-yı Lâklâk’a "
---------------------------Karar verdim bir daha basmam asla bu faka
---------------------------Okuyunca çıldırdım birden kazan kaldırdım
---------------------------Öfkemi yenmek için mısralara saldırdım.
---------------------------Bilmem ne kadar sürer bu cayılır kararım
---------------------------Kimbilir bir gün gelir tekrar ilham ararım.
Süpürdüm mısraları sararmış defterlerden
Bir tane bırakmadan hepsini kürek kürek
Karşıma çıkmayacak uzandığım her yerden
Artık incinmeyecek demir çakılı yürek.
Acımadan mısralar kıl kırbaçla vuruyor
Parçaladı akrebi ânı derde kuruyor.
Kimisinde hasretim kimisinde öfkem var
Uçurtma kuyruğunda uçuşan hayallerim
Savurduğum taşlarsa acımadan baş yarar
Kaleme dokunursam parçalansın ellerim.
Mısralar bundan böyle zamanımı çalmasın
Yücelen duygularım dökülüp alçalmasın.
Sırlarımla yaşayıp ölmekti tek emelim
Savurdum sam yeliyle hepsi birden kayboldu
Artçı depremleriyle sarsılıyor temelim
Uğraştım da ne oldu ruhuma hüsran doldu.
Duymak istemiyorum ilhamımın sesini
Keseceğim boğarak mısranın nefesini.
Sizin olsun şairlik gıpta ile bakayım
Masalımsı arzuymuş parçaladı bağrımı
Topladığım harfleri acımadan yakayım
Rüzgârla uçan küller söküp atsın ağrımı.
Sürülsün sahralara mısra denilen mabut
Ellerimle oyayım ona mermerden tabut.
5.0
100% (21)