Ucube, yokluğunda, kara akşamlar
Ayla sitemde ben gibi kaybolmuş
Bulanık zifir aksiyle dolmuş odam
Vermiş ben gibi hırsını camlara yağmur
Vurdukça yanaklarına tokadı
O ağlıyor ben ağlıyorum...



Göz perdelerimde kırmızı bir dekor
Attım kendimi rahmetin altına
Yürüyorum...
Islatmıyor vurdukça tenime
Umursamıyorum
Yağmurun kokusu gelmiyor
Tenindeki rakkas rayihaları duyuyorum...



İşte bağrımı da açtım yağmur
Sana kafa tutuyorum
Üzerimdeki yaşlar senden değil!

Islanmıyorum...
Islanmıyorum...
...




Toprağa düştükçe yağmur
Toprak aroması yok burnumda
Alıştığım yağmur değil bu
Hâlâ o rayihaların raksını duyuyorum...
Hayır....

Özlemiyorum...
Özlemiyorum....



Biri elimde biri cebimde şişelerim
Bir nefes bir fırt yutuyorum
Evet az sallanıyorum hatta sarhoşum da
Ama
Ayyaş ve pis şişeler sevinmeyin
‘İçtiklerimden değil düşündüklerimden sarhoşluğum’
Hayır ....hayır...

Özlemiyorum...

Düşünmüyorum...







ToprağınSesi