İsteğimin içinde.
Seni, yudumlamak istedikçe kalbime
yangınların akıyor
toz duman bu bedenime.
Yakıp küllerimle içimi kavuruyor
seslerin inliyor, gök gürültüsünde.
Kulaklarıma akan, o sırlarında içimde.

Yıldırımların bir bir düşüyor.
Yakıp yıkıyor, bağrımı derin deliyor
içimden kara isyanlar fışkırıyor
sarıyor sarıyor sıkıyor.
İnletip tümden, aşkın korunda öldürüyor.
Tüm geçmişim kara bir sicim olmuş
bağlamış kördüğüm vicdanımı
Susturmuş o prangaları.

Tek bir adımlık, kör gönlüm coşmuş.
Kanatlanıp, yalanların da uçmuş
vuslat dağılmış yangınlarda, yok olmuş.
Senin o tutkun gözlerini
çaldım özüne serdim, tüm çiçekleri
Utansınlar, görsünler güzelliklerini.
Arlanıp çekmişler ellerini.
Kara bulutları, hışımla sırtıma vurdum
kötü bahtımla, gömdüm toprağa
o bahtın kör ağırlığında.
Bende çok yoruldum.

Tüm gücüm ezildi, ayaklarının altında
dudakların titredi, içinin arzularında.
Güneş oldun açtın, tüm o heybetinle
ellerin, buharlaşan ellerimde
gözlerimde buğulandın, kamaştın.
Sildin ağladın.
Seller oldum, çağlayarak
hislerimin tuttum kulağından
sürükledim, doldurdum durmadan
tümden o bedenine.
Sevin alüvyonları ile sende beslen diye.

Bu gürültülerde ne, niye?
Alıp götürüverdi.
Kime nereye?
Son demiyle, söküp aldı silueti
hayatımda ki bütün serveti.
Birden düştük, boğulduk
tokmaklarla bir bir dövüldük, yoğrulduk
kâinatın
pislik giz dünyasının
kara kara kazanlarında.

Çılgınlar gibiydin, o an
o titrek, zonklayan beynin ile.
Sustun, kalbindi sessiz bu çağlayan
ellerinde kaldı, aciz böğründe.
Boynun kızaran büküklüğünde
ağlayarak, indin yüreğime, dinmiş kininle
sardın tüm bedenimi, hırs ve özlemle
çıpıl çıpıl arınmış bir etle.
Günah kirlerinin ve özlemlerinin ezikliğin de.
Dudakların, bir an hasretle gezindi tenimde
burnun içine çekti kokumu, tüm istemleriyle…

(12.03.2010)AZAP...