Nasıl söylesem bilmem, can yüreğin üzüldü
Ay ışığı mehtapta , hüzünle sevişirken
Dökülen her damlada, dizim bağı çözüldü
Ay ışığı koynunda, hüzünle sevişirken
-
Gece tükensin diye, düşlerime sığındım
Sana yolunda yoldaş, sanki deli çağındım
Gözünde çok yüceydim, aşılmadık dağındım
Ay ışığı koynunda, hüzünle sevişirken
-
Düşlerim kafa tutup uzanırken sabaha
Senin için el açıp,dua ettim Allah’a
Seninle yaşanacak,nice günler var daha
Ay ışığı koynunda ,hüzünle sevişirken
-
Busen yetersiz kalır,bize de yetmez gece
Ne yapsak çözülür ki, aşk denen bu bilmece ?
Bu yürekte sen varken, kokan sen ol sadece
Ay ışığı koynunda, hüzünle sevişirken
-
Susturduğun düşlerim bir daha doğmaz belki
İli küçük yüreğe bir dünya sığmaz belki
Sevda denen yağmurlar, sen yoksan yağmaz belki
Ay ışığıkoynunda, hüzünle sevişirken
-
Bütün bunları bilip, tuttuğum dal olasın
Hep kendimi bulduğum, güzel bir fal olasın
Sevgim ile boşalıp, sevgim ile dolasın
Ay ışığı loynunda, hüzünle sevişirken
-
Saatler ölçemezken ,hazla akan zamanı
Benim gönlüm biliyor, sığınacak limanı
Dosteli sana yangın,çıkmasa da dumanı
Ay ışığı koynunda hüzünle sevişirken