4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1349
Okunma
hayata perde aralığından bakıyorum çoğu zaman,
açamıyorum pencereyi sonuna kadar,
görmek istemediğim gerçeklerin ardına sığınmak
belkide daha tatmin edici,
her ne kadar tecahül ü arifler yorsa da...
gördüğüm yüzlerdeki açının rengi bu kadar değişmeli miydi?
peki ya buna iten sebep neydi?
sevgi,hoşgörü,biçilen değerler; yoksa kabahat miydi?
hayatın acımasızlığı kök saldı artık çıtkırıldım yüreğime
rotası belli olmayan gemi gibiyim,
sus yüreğim,
ve savur beni bir dağın yamacına ey hayat!!!
5.0
100% (4)
Cevap Yaz