Vakitlerden gece yarısı,
Evde kargaşalı bir ortam var sesler geliyor kulağıma
Ama kimin ne dediği umrumda bile değil,
Ben kendi odamda,kendi dünyamda seninleyim,
Saatlerden sessizlik ve yanlızlık,
Gecenin tenhasında yanlızlığın koynunda
Seni sensiz yaşıyorum,
penceremin perdesi ardına dek aralanmış,
Gökyüzünde yıldızlarla konuşuyorum
Onlarda hep yanlızlar ben gibi
Kalabalık yanlızlardan onlarda
Gözlerim bir yıldıza takılıyor
Diğerlerinden daha parlak
Sanki bana göz kırparcasına ışıldıyor,
Birden odamın kapısının gıcırtısı geliyor kulaklarıma
Ben senin hayalinle avutmaya çalışırken yorgun bedenimi
Sen çıka geliyorsun kutup yıldızım
Zifir saçların kadar karanlık odama
Birer birer yitirdiğim umutlarımla başbaşa kalmışken
Yorgun,bitik bedenim ile yığılıp kaldığım üç kişilik koltuktan
Senin gelişinin verdiği güç ile doğruluyorum
Yorgun ve sarılmayı unutan kullarımla,
Bunca yıllık hasretin acısını çıkartırcasına sarılıyorum sana
Öpmek,koklamak bir yana,
Sadece o deryaları kıskandıracak gözlerinde dalıp kaybolmak istiyorum
Ve bir tokat gibi çarpıyor yüzüme sensizlik
Bir hançer gibi saplanıyor yüreğime sensizlğin acısı
Bir ağır darbe daha alıyor yaralı yüreğim
Gecenin karanlığı ve kirleri gözyaşımla tekrar tekrar yıkanıyor
Biliyorum bu ne ilk gecem sensiz
Ne de son gecem olacak
Ömür ağacından her gün bir yaprak düşer derler
Oysa ki ben günde bin yaprak kaybediyorum ömrümden
Gelecek seni bana getirirmi bilinmez
Bildiğim bir tek şey var ki bu can sensiz yapamaz ,
Dostuum bu caan sensizz yaşamaz,....