KIRMIZI RENKLİ TRANVAYLAR
tramvaylar gelir geçer gözlerimden
kırmızı renkli çocuksu tramvaylar
içlerinde hep seni ararım
genellikle yedi otuzu geçirmezdin
ben işe sense okula giderdin
bilmeden ikimizin buluşma yeriydi
kırmızı renkli tramvaylar

sen gelmediğin günler sanki bir
güzün dolar boşluk olurdu tramvayda
kimse kimseyle konuşmaz
herkez birbiriyle yabancı olurdu

sen olduğun zamanlar herkesle konuşur
insanların yüzünde tatlı bir tebessüm bırakırdın
bu gün gelmeyişinin üçünçü ayı
üç aydır sensiz kalkıyor
kırmızı renkli çocuksu tramvay

bu günde gelmeyeceksin biliyorum
olsun ben genede bekleyeceğim
bu gün tramvayda geç kaldı
yoksa odamı beni terk etti

bir pazar günü seni tramvayda gördüm
galiba biraz geç kaldım
evlenmişsin bir kızın olmuş
ne mutlu sana

her tramvay geçişinde dalgın gözlerle bakarım
sanki seni görecekmişim gibi gelir bana
gazetede okudum tramvayları kaldıracaklarmış
ne kadar üzüldüm kimse anlayamaz
üzüntüm otuz kuruş atıp seyahat edemiyeceğim değil
seni artık orda düşleyemiyeceğim.