“sen’den , ben’den, biz’den sonra…. siz’den,biz’den,onlar’dan sonra…..”







…..’den sonra,
döndüğüm yoldan
geliyorum...


önce elime almalıyım
beni kuşatan taşlarımı
ve un ufak etmeliyim...
sonra ne kadar toza toprağa bulandıysa
kızıl yüreğim
bir üfürükte savurmalıyım gitsin...
bir sihir yapmalıyım
kördüğüme gebe kalmadan
bütün düğümleri çözmeli
bütün kan göllerini kurutmalıyım
sapan taşına hedef kuşları arkama alıp
siper etmeliyim
dikene sevdalı çiçekten gövdemi...



…..’den sonra,
döndüğüm yoldan
geliyorum...



dünya çok mu büyük bana,
ardımdaki çapraz korkular
önüme yol vermiyor mu
o büyüklüğe bir ben mi sığamıyorum
öyleyse acılarla beslenip,
ağzının kenarına uçuk attırıp
dünyayı korkutacak kadar büyümeliyim...
ve dünyayı alıp serçe parmağımın ucuna
senden yana
benden yana
hatta tersine döndürmeliyim...


…..’den sonra,
döndüğüm yoldan
geliyorum...


yeniden geliyorum
ve tersine dönen dünyada
inadına inadına
yeniden doğuyorum…..






Canan KARATOĞMA