2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2820
Okunma
Gün sönerken eteğinde köyün,
Tarladan eve döner köylüler.
Donuk teri rüzgar siler o gün,
Kazanç yolunu bilir köylüler...
Yorgun gelir,o artık evine,
Davar sığır girer hep yerine,
Hoca çıkar Ezan yerine,
Allah’a teati bilir köylüler...
Köylü akşam dalar uykuya,
Mehtap doyamaz o ince suya.
"Öküz ve Saban"başlar bir rüya,
Dinlenmesini de bilir köylüler...
Sabah namazın tarlada kılar,
Zaten ekmeği burada arar,
Cepheye!..denirse sabanı kırar,
Vatanı önde tutar köylüler...
21,02,1958
OMMANİYE
Cevap Yaz