yıllar geçsin ki,
tecrübeler ses versin,
İnsan kemale ersin..
kötüye söz çok,
iyiye güzele, affedersin…

gönül dostluğu, kıtlıklarda derman,
meydan, çıkarcılara olmuş harman…
insan, düşene ne kadar yozmuş…
birinin acziyeti, ötekine kozmuş...

Keşke’lerimle yoğruldum,
hamdım piştim…
Kızgın ütülerle, doğruldum…
Sistem zalim, güçsüz hiçtim..
Dürüstlük primi,
kapılardan kovuldum...

uyandım tak diye,
paylaşmak, hikaye…
boşa yakınmakmış,
artık anladım..
dert anlatmış, artık yok,
kahrı içime attım…

kendim yandım, kavruldum…
hoş sözlere, karnım tok,
riyakar gülüşlerle, çok savruldum…
hak yiyiciye, kabustum…

ok gibi deldi dilleri,
istedim, yumuldu elleri...

gönül bezgin,
karabasan vadisine sis indi…
Zombiler dolu dizgin,
siyah atlarına bindi, gitti..

varsa,sustum…
amma? Vampir perileri,
kokumu tez aldı…
dudaklarım çatladı,
avuçlarıma, kan kustum…

el elin derdini, dinler aval aval,
medete arka yok.
varsa, badem gözün,
dinle, hocadan martaval.
cürümün sinek, boynuzun da öküzün,
paylaşmak mı, hoş sesli kaval…
Mar.10-Serdivan