Dün yine, her yıl gibi,
Yeni, bir bayram gelmişti,
Bir de baktım,
Mezarlıklara koşmuş analar,
Ağlar mezarlıkta,
Dinler, onları ağlarken şehitlerin ruhları,
Ve dinlerken kara toprak taşlar ,
Sızlar anaların yürekleri


Analar oğlum, kuzum,
Yavrum der, öpüp durduğu taşlara,
Mezarlıktaki, taşlara düşer göz yaşları,
Öper, buz kesmiş soğuk taşları,
Oğul kokusu gelir, kara topraktan,
Da, analar mezar başında,
Ağlayarak koklar, hissederdir,
Ayrılığın, acısını.


Bir ayrılık hasretidir içindeki,
Yüreğindeki,
Ve ellerinde birer kuran,
Dillerinde Yasin, okunmaya başlar,
Amin der en son o kuran tutan eller,
Oğlum, diye,
Ağlayan analar,
Ibrık, ıbrık sular döker, gül sererken,
Şehitlerin, mezarının üstüne,
Gözler ırmak, ırmak yaş döker,
Topraklarını, ve taşlarını öperken.


Rahat uyu, sen şehidim yattığın yerde rahat uyu,
Mekanın, Cennet bilirim, bilirim senin,
Sizleri, unutmak mümkün değil,
Bayram, seyran demem,
Ben,
Gelirim yine, gelirim
Ziyaretçin olurum senin.

A.Yüksel Şanlı er
03 Şubat 2010-02-03
Antalya.