kendi çıkmazlarında, yürüyor yalnızlığım
çok sesli yüreğimle, deniz kenarına koşturuyorum..
geç kalınmışlıkların, cezasını çeksin ayaklar
yürüyorum, ha ağladı ha ağlayacak
kime anlatsam, kim anlayacak
siz duyun, beni siz duyun deniz ve toprak
martılar uçmayın üzerimde
aşağıda ki ne kadar çaresiz, ne kadar korkak

denize değil, kaderedir attığım taş
bu kadar zulüm çok fazla
lütfen yavaş....

şiirlerden nefret edeceğim
sözlerini dinlemeyeceğim
ricaları bana tuzak
rüyaları bana uzak
artık şiirleri sevmeyeceğim!!!

duygusal bir kuruluktayım
yağmur yağsın istiyorum
şimdi, hemen yağmur yağsın
ıslanayım !!
tüm bilinmezliklerim ıslansın
ıslanayım da
sakinleşeyim biraz...

saatler ve vapurlar geç kalmış
yüzümde katliam gibi bir bakış
alkışlayacağım kendimi
bu kaçıncı yıkılış...

yol karardı
rengi hüzün bu gecenin
ayaklar, unutulmuş insanlara ait
ay ışığı yetmiyor görünür olmama
yağıyor yağmur
damlalar, ruhuma ruhuma

artık bu beden
nasıl zincirlerinden sıyrılacak
nasıl yanmadan yaşayacak.........

deniz ve mehtap
arkanızı dönün şimdi
kalbi kırgın, ruhu yorgun bir kadın ağlayacak....