Kasvet içimdeki hücre/nde tir tir titriyor.
Boğuk, bulanık ruhum.
Ruhum etteki tırnak.
Etin yenmiyor.
kokun beni deli ediyor,
deliriyorum.
Ve delirmek yetmiyor,
içimi kemiriyorum.
Koylarında tutsağım ,sana seriliyorum.
SERİLİYORUM SICAK KUMLARINA.
İmgelerine tutunuyorum.
Avunmuyorum.

Her baktığında içime bıraktığın hain pusu,
korkusuzca savaşıyor umut ikilemlerinde.
Korkmuyorum, kasvetinden.
Kasvetin doluyor göz bebeklerime,
altını bezliyorum.
Üzülmüyorum.

Hüzün kaldırımlarını aşındırmak bana zor gelmiyor.
Yokluğunda Kaybolmuyorum.
Sadece yolumu bulamıyorum.
Aşkın çarpık kentleşmesinde,
bir gecekondu misali yıkılacağı günü bekliyorum düşlerimde.
Ezilmiyorum
Ezelden beri ...
Ezel sürdüm saçlarıma, saçlarımla rüzgar avlıyorum.
Rüzgarlarında sandal oluyorum,
Kasrında kayboluyorum...

Evet belkide,
sana tutunuşum bir parça dokumacı kuşu kadardı.
Konduğunda olan ,bir anda kaybolan sisli gölge.
Silsilelerinde silerdim İhtimallerini.
yıkardım isli ellerimi.
çekil yakamdan !
hadi çekil,
çek git!
git.
Gitme.

..


Umut Kuru

Şubat ikibinon bilmemkaç