Karanlıkta!
Görmesen de gören yüreğin olacak
Belki konuşacaksın
Dudaklarınla değil ama
Suspus olsan da
En çok, sen konuşacaksın


Hissedebilmek tüylerinde, sen gibi
Teninden kaçan, bir çift el gibi
Terlerken karşımda sel gibi
Bu selde boğulan, ben gibi


Biliyorken varlığını
Sesleniyorken sana
Hayretler içinde, şaşkınca
Arıyor ellerin
Hiç göremediğim mimiklerin…
Karanlıkta
Görmeye değerken yüreğin


En canlı vuruyor şimdi
Akrep, yelkovana
Hiç bitmesin istediğin şu üç saniyenin
Her saniyesi
Bitecek, bildiğin halde
Bu ana sarılıp donmak istiyorsun.


Belki ışık hiç yanmayacak!
Hiç göremeyeceksin bu sesin sahibini!
Dudaklarındaki sus pusluğunla,
En çok sen konuşacaksın aslında!


Bilmeyeceksin kimliğini, bilemeyeceksin!
Dizelerimde bulamayacaksın ismini
Hiç sanmadığın biri, bu sesin sahibi
Bir başkasına yar bildiğin,
Fark etmeden parçalara dildiğin.


Unutacaksın bu karanlık üç saniyeyi
Görmeden konuşmalarımıza lâl olacak sessizliği
Terletmişken bu üç saniye;
Bir takım(elbise) daha değiştireceksin,
Her zaman olduğu gibi



Halime erva Kılıç