bazen içim bir gece
güpegündüz ay gözüm
kararır kalırım kendimde
gün güneş düşmez dilime

bazen elimde bir kahve tası
dolaşırım okyanusları
düşerim balığın ağın derdine
görürüm çare yok
beni dibe çeken kedere

bazen tepeden tırnağa kavgadayım
yoklar ülkesini kuşatırım
vurulur yüreğim her adımda
esir düşer umutlarım yaşanmışlara
zafer yine anılara

bazen içim daralır vakitsiz
çiçeklerime uğrarım
mikro kozmik muhabbet ederiz kimsesiz
bir yaprak daha çoğaldığına sevinirken akşam sefası
utanır unuturum yakınmayı
ama unutmam toprağa dokunmayı

bazen lunapark kurulur yüzüme
bedava ve her sevinç herkese
yaşam dağıtırım önüme gelene
karikatürünü çizerim asık suratlı aşkın
çizmeli kedisi olurum hayatın
uyur kalırım üstünde bir atlıkarıncanın

bazen hiç birşey olmaz
yaşar giderim öylesine
insanlık hali işte
gün dediğin benzemiyor birbirine
üstelik
saniyeler bile kendince
değiştiriveriyor dünyayı istediğince

bazen elimde bir kahve tası
dolaşırım okyanusları
çıkarım adaların keşfine
görürüm gidilecek bir yer yok
durur kalırım olduğum yerde