Geçti istasyonları
Ömür treni birer, birer
Ne bitmeyen aşk kaldı
Ne tükenmez sevgiler
Biliyorum dönüşü yok
Bu trende son sefer

Helalleşir öpüşürsün
Diyemezsin hoşça kal
Ezilir yüreğinde duygular
Kaynar için volkan gibi
Beklersin içlerinden biri
Gitme bu gece bizde kal

Desin diye ,Ama nafile
Söz birliği etmişçesine
Hadi durma git der gibi
Eller peş peşe sallanır
İşte o zaman beyninde
Şimşekler çakar

Tüm yaşadıkların
Bir film şeridi gibi geçer
Gözün önünden üçer beşer
Anlamadın mı dostum
Yolun sonundasın
Bu tren dönmeyecek
Çünkü bu senin için son sefer

İrkilirsin makinistin
Acı sireniyle
Bunların bir rüya
Olmasını ne kadar istersin
Yok,yok arkadaş bu bir rüya
Değil ,bir şaka hiç değil

Üzülme arkadaş
Uyanırsın karanlık gecenin
Alazlı seheriyle
Bekle inan ki fazla gecikmem
Bir gün bende geleceğim
12.15 treninin son seferiyle
30 Nisan-01 Mayıs 2002-04-30
Ekrem MADENLİ
Saat 052