Bana meclisin halini sormuşsun
Görüntü bağrımı deliyor oğul
Biraz nalına, mıhına vurmuşsun
Her gün kavga dövüş oluyor oğul

Atatürk’ten sonra onayıp oynu
Hep kandırdılar seni beni, onu
Nere gider bu memleketin sonu
Dudağım sinirden gülüyor oğul

Onlar kullandıkça hep dinimizi
Hiç tanımaz olduk, birbirimizi
Sağcı, solcu yaptılar hepimizi
Tarih sayfaları biliyor oğul

Kuzuların eti onlara hizmet
Kemikleri memur, işçiye zimmet
Kimisi laik’tir, kimisi ümmet
Hepsi "icazet"mi alıyor oğul

Kimisi avukat, kimisi savcı
O yüce meclise bitmiş inancı
Yumruklar havada olmuştur avcı
Sanki erken seçim geliyor oğul

İşleri palavra, hep dedikodu
Hedefler ya hukuktur ya da ordu
Kimi parmak, kimisi gözlük kırdı
Pehlivanlar ringe dalıyor oğul

Seni, beni koyun yerine koyup
Kendisini kral, padişah sayıp
Her şeyi söylerde demezler ayıp
Kamera gizliyi buluyor oğul

Her doğan çocuğun umudu vardı
Görünmüyor artık dağların ardı
Utanmazlar sarmış güzelim yurdu
İçimde umutlar soluyor oğul


Necati KEÇELİ
İZMİR