elimde kırık bir yaprak misali gölgen,
içinde binbir duada SEN !!


salınan bir rüzgarın getirdiği kokun düştü
lütfeden bakışlarınla karışık
gölgendi artık hayalinden vazgeçtiğim
avuçlarımda doğan nefesinin izleri kelebek misali konan
her satırda sana yazdığımın işaretidir
imzaladığım kaderimin düşen sevdanda alnımdaki yazıya aldırmadan


gideceğim buralardan artık kendime bir iyilik yapıp
yanımda kimse olmadan yüreğimde SEN !!


uzaklarda yaşamak varken senin sesine hasret ben
göçebe hayatıma bir nizam verip omuzumda onca yükle ben
dilimde bin kez söylenen
sevda türküsü nakarata karışmış yine SEN !!


söylemiştim bir gün giderim hayatından diye darmadağınık
gökgürültülerin haşin sesiyle bulutların salınışı gibi


taktire şayan bir hayatı senin ellerinde çimlenen ömrümü
yine sana bırakıp giderim sormadan danışmadan sessiz
hasret katarım beni düşünen yüreklere
bir nebze hatırlarda kalmak adına
bensizlik düşsün ellerine yüreğimdeki çiziklerde yine SEN!!


mor salkımlı ağaç dallarına asıldı hayallerim
vurgun yedi ellerim çiziklerinde doğdu güneş apansız gizliden
esen rüzgarların derinden kırılmış aynada gölgen yeşile çaldı
kahverengi düşüncelerim ıslanmış duygularında yine SEN!!


sersemlemişti dar ağacındaki boynumda kalan
canımın canına karıştığı son nefesimdi
senin adını dilimde zikrettiğim yine SEN !!


vur hançeri darbelerinde donmuş bedenim can bulsun
gölgene saklanan benliğim hasretinde seninle kaybolsun....


n.altın 02/02/2010