Gündüzler terk etti geceler kaldı
Işıklar sönünce yürek yanıyor
Gönül yazındayken kışlara kaldı
Hasretin inince yürek yanıyor

Dağladı yüreği derdin dağladı
Yokluğun selleri coştu çağladı
Geldi ki turnalar gördü ağladı
Gidenler dönünce yürek yanıyor

Sensizlik çöküyor dünü anınca
Geceler hüzünlü yıldız yanınca
Yürek neşe dolar geldi sanınca
Yokluğun sinince yürek yanıyor

Sıcaktı ellerin gözler gülerdi
Tatlıydı sözlerin yüzler gülerdi
Neşeydi şarkılar sazlar gülerdi
Dünleri anınca yürek yanıyor

Güneşi küstürdün gökyüzü soldu
Yürekteki yerin derdinle doldu
Günleri sayarken yıllar sel oldu
Hasrete kanınca yürek yanıyor

Abdullah Ramazan




Leb Değmez (Dudak Değmez) Sanatı

İçinde “b, p, f, m, v” gibi dudak ünsüzleri bulunmayan sözcüklerle yazılan şiire lebdeğmez denir.
Lebdeğmez sanatına uygun şiir söyleme Halk edebiyatında saz şairleri arasında daha yaygındır.
aşık atışmalarında kullanılan bir stil. daha çok leb* değmez olarak bilinir. dudakların arasına iğne konularak atışmalar yapılır. atışma sırasında herhangi bir yanlış yapılması durumunda, iğne dudağa batar ve kanatır. bu şekilde hakemlik yapanlara karşı itirazda bulunma durumu ortadan kalkmış olur.