"Sensizliğin bir tarifi Yok be ömrüm...Hasretin hiç bir kelama sığmıyor Ve acısı sığmıyor bu deli yüreğe Yazıpta gönderemediğim onlarca mektup Bu yüzdendir belkide... Bir tek gözlerin düştüğünde dahi aklıma Olmamış deyip yaktığım
Onca şiir bu yüzdendir... Ve seni sığdıramayışım... Hiç bir kurulası hayale...

Dedim ya...Bir nazarında yandığım Hiç bir dil anlatamaz seni Seni bilebilmek ne imkansız Bir bilsen...ah bir bilsem seni
Yaşamamışlar sen gibi bir aşkı Hem zavallı kelimeler nerden bilsin seni... Masum bir çocuğun morarmış ellerini düşün
Bir şubat akşamında... Yüreğimin hali daha beterdir inan Sızım sızım sızladım , imkansızlığında...Bedenim tükenirken , ruhum buz kesti sensizlikten Ölüm bile üşür yar , hasretinin ayazında...

Nasıl tarif edilir sensizlik Açlık gibi , susuzluk gibi değil Yoksuluk gibi belki biraz...Ama herşeyden yoksunluk gibi...Yetimlik gibi hep bir kanadı kırık Kendinden eksilmek belki biraz Ya da hiç tamamlanamayacak Bir yarımlık...İçimdeki kimsesizlik...
Kalabalıklar arasındaki yalnızlık Aslında hiç biri değil sensizlik yetmiş milyonluk memlekette birbaşınalık...."