Ben kaybedince sevdamı
Umuda yazılan şiirde
Umutlarım iç cebimde tüner oldu
Hayallerim ise yelkensiz...

Rüyalara düştüm vaha’da
Gözkapaklarımda yıllanmış gözyaşları
Akar oldu yüreğime
Hüznü içmiş şairden dökülen
Mısralar gibi...

Yine de isyanım bugüne değil düne
O gözlerini aşk diye
Kadeh kadeh içtiğim güne
‘kendi nazarımda’
Lanet olsun...


Sevdamın mı rengi mat?
Yoksa çok mu bayatladı hayat?
Ne kadar tazele semde hayatın demini
Fark edemiyorum bir türlü...


Zaten bayat değilse hayat
Şahım düşmüştür
Ben olmuşumdur hayata karşı mat...
Eyvallah derim alırım ceketimi
Çeker giderim...


Amma velâkin...
Şiirlerimin renginde fark ettim
Kurutamaz olmuşum nice zamandır
Yüreğimin nemini
Oysa güneşe ne kadar da yakındım her gün...


Bak efkârlandım yine
Ver bir sigara yakayım
Çekeyim içime bir solukta nefesini
Lanetli dünler yine bana kalsın tamam
Ama...
Sen başka birinin koynunda al hevesini
Ahdim var
Ben bir daha kimseye koklatmam yüreğimi...