Yıldızların kandırma kuvveti varmış..
Öylece dururken gözlerin yıldızları izlerken seni kendini kabullenmeye itermiş!
Bu kendini kandırmana yardım edermiş çoğu zaman
Henüz sınırları kaba taslak çizilmiş olan seni
Öyle hale getirirmiş ki bir anda kendini bulduğunu sanıverirmişsin
Bulduğun bi hayalinin devamındaki sen..
Gerçeğe uzakken,düşlerinin içindeyken yaşarmışsın..
Söylediğin her cümle senden bi adım uzaklaşması olurmuş kendinin
Ve kendinden gitmiş…
…
gerçeğin içinde yaşamaya alışamadım hala
çok acımasız bi ruhum var..
değerini bilmediğim zamanlarım vardı benim şimdi yok hiç bi şeyim!!
Ağlayan,canı yanan,özleyen,izleri geçmeyecek olan yaralara sahip benim…
….
Yüzüm bi kitabın kapağı gibi
Baktıklarında çözemedikleri biri oldum
İçimde ne yazdığını benden başka bilen yok…
Biraz çaba harcayıp odaklansalar çözmeye..
Parçalar bir araya gelebiliyor ama benden başkası çözemiyor
Bakmak yetmiyor çünkü..
Gören yok ruhumun halini!
Zamanın insafına kalmış bi yaşamın içinde hapsolmuş vaziyetteyim şimdi

fatoş